امیر فرهادیان
چکیده
بافت فرسوده یکی از موضوعات مهم در سیاستگذاری عمومی شهری است که علاقه‌مندان زیادی را در طول دو دهۀ گذشته در زمینههای نظری و عملی به خود جلب کرده است. توسعه پایدار شهری نیز از مهم‌ترین چالشهای فراروی بشریت در قرن بیست و یکم است که در ارتباط با بافت فرسوده و تبعات آن مورد توجه اندیشمندان حوزههای مختلف مطالعاتی خاصّه اقتصاد شهری بوده ...
بیشتر
بافت فرسوده یکی از موضوعات مهم در سیاستگذاری عمومی شهری است که علاقه‌مندان زیادی را در طول دو دهۀ گذشته در زمینههای نظری و عملی به خود جلب کرده است. توسعه پایدار شهری نیز از مهم‌ترین چالشهای فراروی بشریت در قرن بیست و یکم است که در ارتباط با بافت فرسوده و تبعات آن مورد توجه اندیشمندان حوزههای مختلف مطالعاتی خاصّه اقتصاد شهری بوده است. این مقاله با هدف ارائة مدل بومی توسعه پایدار شهری برای منطقه ثامن مشهد به بررسی روابط بین شاخصهای شناسایی بافت فرسوده و شاخصهای توسعه پایدار شهری با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری پرداخته است؛ چراکه مشهد بهعنوان دومین کلانشهر مذهبی دنیا، از نظر فرسودگی و پایداری، و نیز دسترسی به خدمات و منابع با مشکلات عدیدهای روبهرو است و با حضور خیل عظیم جمعیت زائران، اقتصاد شهری را نیز با مسائل اجتماعی و مدیریتی مواجه ساخته است؛ بنابراین این مطالعه با استفاده از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه به گردآوری داده‌های تحقیق از یک نمونه 201 نفره ساکنین بافت فرسوده اطراف حرم که از بافت خارج شده و ملک خود را واگذار کرده‌اند، اقدام نموده و از نرم‌افزارهای آماری SPSS 24 و LISREL 8.8 برای تحلیل استفاده کرده است. نتایج تحلیل نشان از تأثیرات شاخصهای شناسایی بافت فرسوده روی شاخصهای توسعه پایدار پیرامون حرم مطهر با ضریب 49/0- دارد.
